ชื่อไทย : บัวชมพูซีลอน
ชื่อสามัญ : nymphaea ‘celon pink’
ชื่อวิทยาศาสตร์ : nymphaea nouehali bum
ชื่ออื่นๆ : นิมเฟียนูชาลี
วงศ์ : nymphaeaceae
สกุล : tropical Night blooming waterlily
ผู้ค้นพบ : เป็นบัวสายพันธุ์พื้นเมือง
ประวัติ : เป็นบัวสายพันธุ์พื้นเมืองเขตเอเชียใต้ แถบอินเดีย
ถิ่นกำเนิด : ศรีลังกา อินเดีย
ช่วงเวลาบาน : บานกลางคืน
สี : สีชมพู
กลิ่น : หอมอ่อนๆ
ลักษณะดอก :
ดอกตูม : มีลักษณะป้อม สีเขียวอมชมพู
ดอกบาน
– สีกลีบดอก : สีขาวเหลือบชมพูที่โคนกลีบ
– เกสร : อับก้านเรณูสีเหลือง ก้านอับเรณูสีเหลืองนวล เกสรเพศเมียสีเหลืองสด
– ทรงกลีบดอก : โคนกลีบกว้าง ปลายเรียวแหลม
– ทรงดอกบาน : แผ่ครึ่งวงกลม ถึงแผ่ค่อนวงกลม
– กลีบดอก : ซ้อน
– ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง : 15 – 20 เซนติเมตร
ลักษณะก้านใบและก้านดอก : สีน้ำตาลแดง มีขน
ลักษณะใบ :
– ใบอ่อน : รูปไข่ หน้าใบสีเขียวอ่อน มีจุดแถบสีน้ำตาลประปรายใกล้ขั้วใบ หลังใบสีเขียวอ่อน
– ใบแก่ : รูปไข่ หน้าใบสีเขียว จุดประจะจางหายไป หลังใบสีน้ำตาลแดง มีเส้นใบเป็นสันนูน
– ขนาดใบ : ใบมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 25-30 เซนติเมตร
วิธีปลูก :
1. การปลูกในสระหรือบ่อ
2. การปลูกในกระถาง : ที่มีความกว้างไม่น้อยกว่า 1.00 เมตร
การพักตัวของบัว : ไม่พักตัว
ความกว้างของผิวน้ำ : ปานกลาง, กว้าง
ความลึกของน้ำ : ตื้น, ปานกลาง, ลึก
แสง : รับแดด
การขยายพันธุ์ : ต้นอ่อน, หัว, ไหล
วิธีดูแลรักษา :
โรคและแมลงศัตรู
– แมลง : เพลี้ยอ่อน หนอนพักใบ หอย ตั๊กกระแตน
– อาการ : เพลี้ยอ่อน จะดูดกินน้ำเลี้ยงที่ก้านใบ ก้านดอก จะเหี่ยวแห้ง หนอนพับใบ และหอย จะกัดกินใบเสียหาย
ประโยชน ์: ปลูกเป็นไม้ประดับ และเพื่อการตัดดอก
| 